03 | Προσωπικό στυλ κι άλλες ιστορίες τρόμου

Αν ήσουν χρώμα, ποιο θα ήσουν;

————–

Θυμάσαι ένα παιχνίδι που παίζαμε μικρά;

Το βράδυ, στο δωμάτιο που μοιραζόμουν με την αδερφή μου, όταν δεν μας έπαιρνε ο ύπνος, βάζαμε κάποιον κοινό γνωστό μας στο μυαλό και ρωτούσαμε η μία την άλλη, μες στο σκοτάδι, για να μαντέψει το πρόσωπο:

«Αν ήταν λουλούδι ποιο θα ήταν;»

«Αν ήταν τραγούδι ποιο θα ήταν;»

«Αν ήταν χρώμα ποιο θα ήταν;»…

Ένα παιχνίδι στο οποίο, για μία προσωπικότητα, φτιαχνόταν μια σαλάτα με ορχιδέες, Σάκη Ρουβά, τιρκουάζ, παστίτσιο και λιοντάρια (στην καλύτερη). Έδινες τις απαντήσεις με βάση την αίσθηση που σου άφηνε αυτό το άτομο, τα γούστα του, τα χόμπι του, άντε και κανένα κουτσομπολιό που μπορεί να γνώριζες.

Αν εσύ απαντούσες για τον εαυτό σου αυτές τις ερωτήσεις, τι θα έλεγες;

Αν ήσουν ζώο ποιο θα ήσουν; Αν ήσουν φαγητό;

Αν ήσουν ταξίδι;…

Τις απαντήσεις σε όλες αυτές τις ερωτήσεις τις έχεις. Σου έρχονται στο μυαλό σχεδόν αμέσως, κάπως φυσικά.

Όπως όταν πας να διαλέξεις ταινία. Ή βιβλίο. Ή τυρί στο σούπερ μάρκετ. Ή όταν μυρίζεις αρώματα για να διαλέξεις το δικό σου. Καλά, μπορεί να σου παίρνει λίγο παραπάνω, να διαβάζεις περιλήψεις, να μυρίζεις τα χαρτάκια με τα αρώματα, ή τις σελίδες των βιβλίων (αν είσαι πειραγμένη σαν κι εμένα), να χαζεύεις τρέιλερ. Αλλά στο τέλος ξέρεις με μια σχετική σιγουριά τι σου αρέσει. Τι θες, τι είναι εσύ.

Όλες αυτές οι απαντήσεις, όλες οι προτιμήσεις, είναι στην ουσία η αισθητική σου, τα πράγματα που σου αρέσουν, που σε αντιπροσωπεύουν. Είναι η εικόνα σου, η αίσθηση που αφήνεις στους άλλους (ή και στον εαυτό σου), ο καθρέφτης μέσα από τον οποίο βλέπεις τη ζωή σου.

Πάμε τώρα στην ντουλάπα σου.

Αν πετούσες όλα τα ρούχα σου στο κρεβάτι και σου έλεγα να ξεχωρίσεις σε μιαν άκρη εκείνα που λένε το όνομά σου; Εκείνα που τα βλέπεις και λες «Αυτό φτιάχτηκε για μένα». Σου κάνουν, δεν σου κάνουν. Τα φοράς, δεν τα φοράς.

Το αγαπημένο σου σακάκι, το τοπάκι με τις πασχαλίτσες, τη μπλούζα των Sex Pistols, το second-hand φόρεμα, το τζιν που αγόρασες πρόσφατα κι έχεις λιώσει ήδη, τις μπότες με το χοντροτάκουνο (ναι, πιάσε κι αξεσουάρ), το κολιέ που είχες αγοράσει από τον πλανόδιο στην Ιταλία…

Ό,τι θες εσύ.

Ό,τι είναι εσύ.

Όλα αυτά είναι το προσωπικό σου στυλ. Δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ.

Δεν χρειάζεται να σπάσεις το κεφάλι σου για να εντοπίσεις τον απόλυτο γκουρού που θα σε μυήσει στα μονοπάτια της μόδας και θα σου κάνει το makeover…

Δεν υπάρχει τίποτα πάνω σου και μέσα σου που να χρειάζεται makeover.

Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος.

Λίγος χρόνος να μείνεις μόνη με τον εαυτό σου, να θυμηθείς τι σου αρέσει, με τι νιώθεις όμορφα, με τι ενθουσιάζεσαι, με τι ταυτίζεσαι (ακόμα κι αν κάτι το είχες δει σε κάποιον άλλον και το μιμήθηκες, και τι έγινε;).

Λίγος χρόνος να βάλεις μπροστά-μπροστά στη ντουλάπα τα ρούχα που λένε το όνομά σου. Λίγα δευτερόλεπτα το πρωί για να επιλέξεις ποιο από αυτά τα ρούχα θα φορέσεις σήμερα.

Κάθε σήμερα.

Λίγος χρόνος για να αναγνωρίσεις ότι η αισθητική σου είναι ήδη εδώ, στο δωμάτιο, στο σαλόνι, στο ψυγείο σου, μέσα σου, ήταν πάντα εκεί και είναι κομμάτι της ταυτότητάς σου, έμφυτο και προσωπικό. Όπως το στυλ σου.

Λίγος χρόνος χρειάζεται∙ για να το ξεκλειδώσεις.

Ζωή & Αγάπη