«Θα τινάξω το μαλλί και θα βάλω το λουστρίνι»

Oι γυναικείες τάσεις στην ανδρική μόδα ολοένα και αυξάνονται, επιτρέποντας στον σύγχρονο άνδρα να επαναπροσδιορίσει την έννοια της αρρενωπότητας, αλλά και στις θηλυκότητες οποιασδήποτε έκφανσης να εκφραστούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη εξωστρέφεια.

 Στη συνέχεια θα διαβάσεις:

• Τις «θηλυκές» παρεμβάσεις που δέχθηκε η στερεοτυπικά ανδρική αμφίεση στο πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών, οδηγώντας μας στη σύγχρονη gender fluidity. Συμπεριλαμβάνονται αναφορές σε κοινωνικά ορόσημα και influencer της εποχής, αλλά και στην ευρύτερη εξοικείωση με θηλυκότητες.
• 4 στοιχεία για να εντάξεις θηλυκά στοιχεία σε στιλιστικές ή σχεδιαστικές προτάσεις σουγια την ανδρική μόδα.
• Το gender fluid περιβάλλον που μπορεί να δημιουργήσει το πλαίσιο για μια αγορά που να καλύπτει εξειδικευμένα τις ανάγκες των crossdresser, των transgender, των drag queens  (και όχι μόνο) στην Ελλάδα.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να μιλήσουμε λίγο παραπάνω για τις λέξεις. Οι όροι που χρησιμοποιώ (ανδρικό, γυναικείο, ή crossdresser, transgender, gender-fluid, drag κτλ.), προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο σκοπός του άρθρου, αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στη συλλογική παράθεση στιλιστικών, κυρίως, εκφράσεων, στο πλαίσιο των οποίων ένα στερεοτυπικά ανδρικό σώμα φορά ρούχα που θεωρούνται στερεοτυπικά γυναικεία. Με την ευκαιρία, ο σκοπός του άρθρου είναι να πληροφορηθεί οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος για την κατάσταση της αγοράς στην Ελλάδα ως προς αυτό το πεδίο. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει οι όροι αυτοί να ερμηνευθούν στο παρόν άρθρο ως ανακάτεμα κάθε είδους θηλυκότητας σε έναν «κουβά», ούτε ως αναφερόμενοι σε οποιονδήποτε σεξουαλικό προσανατολισμό ή προσδιορισμό ταυτότητας. Άλλωστε η μόδα για μένα, αν μη τι άλλο, είναι εδώ για να προάγει την ελευθερία και όχι για να διαιωνίζει στερεοτυπικές κατατάξεις ή να κάνει κατάχρηση των σκληρών αγώνων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. 

Πού χάθηκαν όλοι οι άνδρες;

Οι άνδρες είναι εδώ, όπως ήταν πάντα, να απολαμβάνουν τις επιρροές της κάθε εποχής, οι οποίες δεν φείδονταν θηλυκών, στερεοτυπικά, αναφορών. Τη δεκαετία του ’50 συναντούμε στη Βρετανία τους teddy boys, οι οποίοι φορούν παντελόνια-σωλήνα και ενίοτε ελαφρύ μακιγιάζ ως μια fashion statement έκφραση. Αργότερα, τη δεκαετία του ’60, οι «χίπηδες» δεν διακρίνουν ανάμεσα σε ανδρικά και γυναικεία ρούχα, ενώ οι περαστικοί τους χαζεύουν και αναφωνούν ενοχλημένοι: «Δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι αγόρι ή κορίτσι!». Η αλήθεια είναι πως δεν έγινε και τίποτα αν δεν μπορεί κάποιος να διακρίνει εάν το άτομο που χαζεύει είναι αγόρι ή κορίτσι…. Ή μάλλον, κάτι έγινε: μια αλλαγή που αρχίζει να διαφαίνεται στη μόδα, η οποία δεν διακρίνει φύλα και καταθέτει στην πράξη προτάσεις που ξεπερνούν την έννοια του φύλου αυτή καθαυτή. Ειδικότερα, ο Yves Saint Laurent, με το σμόκιν για γυναίκες, επιθυμώντας «να δημιουργήσει κάτι που θα φαίνεται εξίσου σικ σε άνδρες και σε γυναίκες», κάνει το 1966 ένα αδιαμφισβήτητο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Την ίδια δεκαετία, ο Mick Jagger εμφανίζεται στη σκηνή φορώντας ένα «ανδρικό φουστάνι» του Mr. Fish. 

Έπειτα, στη δεκαετία του ’70, η γυναικεία και η ανδρική μόδα παρουσιάζουν έντονη ταύτιση, ενώ άλλες  φυσιογνωμίες της ποπ σκηνής, όπως εκείνη του Ziggy Stardust (David Bowie), μας πηγαίνουν έναν βήμα παραπέρα. Την ίδια περίοδο τα κοντά ανδρικά σορτς δεν αποτελούν αιτία προβληματισμού ως προς την αρρενωπότητα του άνδρα που τα φορά, όπως σχολιάζει η σχεδιάστρια ανδρικών ρούχων Martine Rose, αναφερόμενη στους ποδοσφαιριστές της εποχής. Τουναντίον, προσθέτει, τα κοντά σορτς έδειχναν τότε την αυτοπεποίθηση του άνδρα για το σώμα του και μια παιχνιδιάρικη διάθεση. Εν τω μεταξύ, ερχόμενοι τώρα στο πλαίσιο της κοινωνικής εξοικείωσης της Ελλάδας με τη drag θηλυκή πτυχή, σε ένα μικρό μαγαζάκι στη Μύκονο, το Pierro’s, ξεκινούν to 1975 τα πρώτα drag show στη χώρα, με άτομα που ο ιδιοκτήτης έφερνε από το Broadway…!

Συνεχίζοντας στη δεκαετία του ’80, αρκεί να δούμε ένα βίντεο με τον Axl Rose να τραγουδά στη σκηνή για να πιάσουμε τον παλμό της εποχής. Εν τω μεταξύ, ο Gaultier προτείνει φούστες για άνδρες, αγόρια φορούν ασφυκτικά skinny jeans, ενώ οι Grayson Perry και Boy George δίνουν έναν τόνο fluidity στις εμφανίσεις τους. Η Ann Demeulemeester (μην με ρωτήσεις πώς προφέρεται!) με τις λεγόμενες «ανδρόγυνες» προσεγγίσεις της (αν και όρος αυτός δεν είναι διόλου συμπεριληπτικός), ο αρτιστίκ Martin Margiela, το Comme des Garçons και ο Helmut Lang βάζουν το δικό τους λιθαράκι σε μια πιο απελευθερωμένη μόδα διανύοντας και τη δεκαετία του ’90. 

Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα ο Σάκης Ρουβάς ταράζει τους φαν του εμφανιζόμενος τόπλες, με μια μακριά μαύρη φούστα Valentino. Προσωπικά θυμάμαι αυτή την εμφάνιση να μου φαίνεται απροσδιόριστα ξένη, αλλά επειδή ήταν δική του να γίνεται αυτομάτως άξια θαυμασμού (πόσο ρουβίτσα!). Την ίδια δεκαετία ο πουριτανισμός του μέσου Έλληνα μια ταραχή την παθαίνει πάλι όταν γνωρίζει στα κανάλια τη Τζένη Χειλουδάκη, μια τρανς γυναικάρα την οποία μαθαίνουμε για τη σχέση της με έναν δικηγόρο, και που το 1993 κάνει ως μοντέλο την πρώτη της πασαρέλα. Σχεδόν παράλληλα, το 1994, ανοίγουν στην Αθήνα οι «Κούκλες», το πρώτο μαγαζί στην πρωτεύουσα όπου πραγματοποιούνται drag show που εστιάζουν σε trans καλλιτέχνιδες, ενώ το 1998 η τρανς Dana International, η «Diva», κερδίζει τον διαγωνισμό της Eurovision για το Ισραήλ.

Πάω για μπακλαβά, να βάλω δαντέλα;

Αυτή η γρήγορη ανασκόπηση μόδας και ανατροπών κοινωνικών στερεοτύπων μας φέρνει στη δεκαετία του 2000. Η γυναικεία προσέγγιση στην ανδρική μόδα αντικατοπτρίζεται στις skinny σιλουέτες και τις στενές γραμμές. Λεπτά υφάσματα, καθώς επίσης πλεκτά, μεταξωτά και βελούδινα, εισάγονται για να τονίσουν τη λεπτή ανδρική σιλουέτα, ειδικότερα σε σχήμα Χ, ώστε να τονιστεί η μέση. Όπως μας πληροφορούν οι Hoe Ryung Lee, Jongsun Kim & Jisoo Ha (2020), τη δεκαετία εκείνη χρησιμοποιούνται επίσης γυναικεία αξεσουάρ στις ανδρικές προτάσεις μόδας, όπως λεπτές ζώνες, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, κολιέ στη μορφή τσόκερ, ή διακριτικά φουλάρια, όλα ωστόσο σε περιορισμένο βαθμό. Επιπλέον, κάποιες παστέλ αποχρώσεις στα ρούχα, που περιορίζονται στις καθημερινές εμφανίσεις, ενώ παρατηρείται στις πασαρέλες η σποραδική εμφάνιση διακριτικών ριγών ή πουά στα κουστούμια. Είναι η δεκαετία κατά την οποία ο ίδιος ο Karl Lagerfeld μπαίνει στη διαδικασία να χάσει 41 ολόκληρα κιλά για να χωρέσει στα θεόστενα κουστούμια του Christian Dior, σχεδιασμένα από τον Hedi Slimane.

Σε άλλα νέα της εποχής, η Μίριαμ Απλού, η drag ηρωίδα που ενσαρκώνει ο Τάκης Ζαχαράτος, μας πληροφορεί τραγουδώντας ότι τρώει κερασμένο μπακλαβαδογλύκι στη λίμνη την Υλίκη και μας εξοικειώνει ακόμη περισσότερο με τις drag εμφανίσεις, οι οποίες βρίσκουν ανταπόκριση σε ολοένα κι ευρύτερο κοινό στην Ελλάδα. Με την ευκαιρία να πω ότι ο τίτλος του παρόντος άρθρου είναι στίχος από τραγούδι της Μίριαμ, με το οποίο πέρασα πολλά φοιτητικά βράδια με καθόλου μελέτη και πολύ χορό με φίλους. Μιλάμε για την ίδια δεκαετία κατά την οποία η πρώτη ταινία του Sex and the City μας δείχνει τη φίλη Carrie να παίρνει συνέντευξη από έναν άνδρα για να τον προσλάβει ως βοηθό της, να ενθουσιάζεται με το βιογραφικό του, αλλά μόλις βλέπει ότι έχει συνδυάσει το κουστούμι του με ροζ γόβες να μην τον προσλαμβάνει…

Στην αρχή της τελευταίας δεκαετίας που πρόσφατα διανύσαμε, του 2010, συναντάμε όρους που συνδυάζουν τυπικά γυναικεία αξεσουάρ και ενδύματα με τον άνδρα, π.χ. mankini (ανδρική εκδοχή του μπικίνι), murses (δηλαδή ανδρικά τσαντάκια), ενώ ο διεθνής φακός πετυχαίνει τον Ομπάμα να φορά mandals (ανδρικά σανδάλια, με άλλα λόγια). Το 2012 ο Μαζωνάκης φοράει φούστα και μας τραγουδάει, την οποία θα ξανατολμήσει και το 2019. Παράλληλα η συζήτηση αναφορικά με τη unisex προσέγγιση στη μόδα αυξάνεται, ενώ η ανδρική πασαρέλα 2014 του JW Anderson αναδεικνύει εντονότερα τη θηλυκή πτυχή των ανδρικών εμφανίσεων. Την ίδια χρονιά, ο οίκος Calvin Klein προτείνει δαντελωτά ανδρικά εσώρουχα, μια ιδέα που ωστόσο δεν ευδοκίμησε (η οποία επαναπροτάθηκε φέτος, το 2021, από την Koche με θετικότερη απήχηση).

Τελικά θα βάλω πέρλα!

Το 2015 αποτελεί μια κομβική στιγμή της δεκαετίας, καθώς όχι μόνο ο Gucci προτείνει σιφόν, δαντέλα και φιόγκους για άνδρες, αλλά γενικότερα αρχίζει να επικρατεί το ροζ στις ανδρικές πασαρέλες, μια ποικιλία καινοτόμων σχεδίων ως προς τη σιλουέτα των ανδρικών κοστουμιών, τα οποία γίνονται πολύχρωμα, ενώ συνδυαστικά οι Meadham Kirchhoff, Saint Laurent, Prada και Givenchy δείχνουν μια σαφώς gender-fluid κατεύθυνση. Παράλληλα, ολοένα και περισσότερα τρανς μοντέλα εμφανίζονται στις πασαρέλες. Στο τέλος του ίδιου έτους η Caitlyn Jenner της οικογένειας Kardashian μας συστήνεται και μάλιστα λίγα χρόνια μετά δίνει συνέντευξη και στην ελληνική τηλεόραση.

Το 2017 η Dior Homme προτείνει πορτοκαλί γάντια για συνδυασμούς με ανδρικά κουστούμια, τα οποία εν τω μεταξύ αποκτούν πολύχρωμα μοτίβα, λουλούδια, φυτά και κάθε είδους καλλιτεχνία. Το 2018 μικρά ανδρικά clutch σε έντονα χρώματα συνοδεύουν τις εμφανίσεις των Louis Vuitton, Calvin Klein και Zegna, συνδυασμένα με ογκώδη παστέλ κουστούμια, ανοιχτά σανδάλια και ενίοτε με καπέλα του μπέιζμπολ. Μέχρι την ίδια χρονιά η αλλαγή στο ανδρικό πέτο με τα λεγόμενα shawl collars που αναδεικνύουν το ανδρικό στέρνο είναι ήδη πραγματικότητα, όπως και η χρήση διάφορων αποχρώσεων και υφασμάτων. Το 2019 πια τα street trend υποδεικνύουν ξεκάθαρα μια θηλυκή εκδοχή, με μακριά μαλλιά, κιλτ, γυναικείες μπλούζες, κορσέδες, επηρεάζοντας καθοριστικά την σύγχρονη ανδρική αμφίεση και αντίληψη, ενώ το λεγόμενο girly menswear αποκτά υπόσταση.

Με την επιρροή του Harry Styles, η πέρλα στον άνδρα αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες τάσεις της πασαρέλας S/S 2021. Δεν έχουμε όμως μόνο αυτό. Μέσα σε έναν αέρα συνδυασμού των δεκαετιών ’70, ’80, με λίγο neon από 90’s, οι γυναικείες πινελιές είναι παραπάνω από εμφανείς στις ενδυματολογικές προτάσεις. Ενδεικτικά μπορείς να δεις τα μοτίβα του Gucci, τις καμπαρντίνες σε dusty rose αποχρώσεις των MSGM και Ermenegildo Zegna και σε λιλά με ροζ του Moschino, και φυσικά τις βερμούδες –με μια εσάνς ακόμα παλαιότερων δεκαετιών, η κοντή βερμούδα πάνω από το γόνατο προτείνεται μαζικά μεν, αλλά σε λιλά, γαλάζιο, ροζ, κίτρινο και σε πολύχρωμα μοτίβα δε (βλέπε Gucci, Dolce & Gabbana, Études). Αν θεωρείς ότι ακόμα μπορούμε να μιλάμε για θηλυκές παρεμβάσεις, έχουμε πολλά παστέλ χρώματα στις εμφανίσεις (ενδεικτικά βλέπε Gucci, Ermenegildo Zegna και Prada), καθώς επίσης έντονα πράσινα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, πορτοκαλί (ενδεικτικά σε Tom Ford και Versace).

Οι Gen-Z άνδρες θέλουν να κάνουν fashion statement

Εάν έχεις αρχίσει τώρα να προβληματίζεσαι γιατί τόσον καιρό δεν μπορούσες ή απέφευγες να φανταστείς ένα λουλουδάτο παλτό, σαν το φετινό του Gucci, πάνω σε ένα ανδρικό σώμα, είσαι σε καλό δρόμο. Πέρα από την πλάκα όμως, με την παραπάνω ανασκόπηση, που δεν είναι διόλου εξαντλητική, εκτός από την ιστορική αναδρομή, ήθελα να σου δείξω και κάτι ακόμα: ότι αποδεικνύεται πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάποιος εγγενής φυσικός δεσμός μεταξύ ενός ρούχου ή αξεσουάρ και της θηλυκότητας ή της αρρενωπότητας. Για παράδειγμα οι γυναίκες, που φορούν τα παντελόνια τους περήφανα για αρκετές δεκαετίες πια, δεν θεωρείται ότι κάνουν κάποια επανάσταση πλέον φορώντας τα –σε αντίθεση με το παρελθόν. Η αισθητική της μόδας είναι πάντα ανοιχτή στην αλλαγή και, από κοινωνικής άποψης, φαίνεται ότι πλέον το gender fluidity δεν προτείνεται ως μια κοινωνική ανατροπή απλώς, αλλά ως μια fashion ελευθερία. Το κάθε πρόσωπο μπορεί να οικειοποιείται υφές, χρώματα, σχέδια και αντικείμενα για να εκφράσει τη δική του προσέγγιση στη μόδα και την αισθητική, χωρίς να αποσκοπεί στο να κάνει μια επανάσταση αυτή καθαυτή.

Ενδεχομένως τώρα να αναρωτιέσαι γιατί αυτό «έπιασε» τώρα και όχι για παράδειγμα τη δεκαετία του 2000, όταν ξαναέγιναν παρόμοιες προσπάθειες. Ο βασικός λόγος είναι, σύμφωνα και με τους Hoe Ryung Lee et al. (2020), ότι η προηγούμενη αυτή απόπειρα έγινε κάπως βεβιασμένα, θα μπορούσαμε να πούμε, με την έννοια ότι πρότεινε θηλυκά στοιχεία προσπαθώντας να έρθει αντιμέτωπη κατά πρόσωπο με την κυριαρχούσα αρρενωπότητα. Αυτή η «επίθεση» σε συνδυασμό με την επιμονή στις skinny γραμμές δεν οδήγησε σε ευρεία αποδοχή της τάσης. 

Τώρα όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Οι άνδρες της Gen-Z δεν διστάζουν να εκφράσουν την ευαισθησία τους δημόσια, να φροντίσουν την εικόνα και την ομορφιά τους, να πειραματιστούν με χρώματα και αξεσουάρ και να μιλήσουν, πολύ πιο ανοιχτά από τους millennial, για gender fluidity στη μόδα και όχι μόνο, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια της αρρενωπότητας. Με επιρροές από πρόσωπα, μεταξύ πολλών άλλων,  όπως ο Jaden Smith και ο Lil Uzi Vert της χιπ-χοπ σκηνής που κάνουν εμφανίσεις με θηλυκά ρούχα, οι νέοι άνδρες ενδιαφέρονται πραγματικά για τη μόδα. Ενδεικτικά, σύμφωνα με έρευνα του 2018 (J. Davis), οι άνδρες δαπανούν 43% περισσότερα χρήματα από τις γυναίκες κάθε μήνα για ρούχα.

Αν δούμε τη γενικότερη εικόνα, θα παρατηρήσουμε ότι στην ουσία οι άνδρες πλέον οικειοποιούνται πιο ελευθέρα στερεοτυπικά γυναικείες προτιμήσεις, προκειμένου να δηλώσουν ένα έντονο fashion statement, να προσαρμόσουν τις στιλιστικές επιλογές τους στη διάθεσή τους και στην εκάστοτε περίσταση, προσπαθώντας να ξεφύγουν , επιτέλους, από το κλασικό περιοριστικό ανδρικό κοστούμι. Συνδυαστικά με τα παραπάνω, κινήματα όπως το #MeToo που συμβάλλουν στην ισότητα των φύλων, δεν ενθαρρύνουν τους σχεδιαστές να προτείνουν μόνο ανδρικά στοιχεία στις γυναικείες εμφανίσεις, όπως γινόταν παλιότερα, στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης των γυναικών, αλλά και το αντίστροφο, ώστε ο άνδρας να απολαμβάνει την ίδια ελευθερία επιλογών στη μόδα.

Διόλου τυχαίο λοιπόν το κλίμα που ευνοεί, σε ένα άλλο επίπεδο θηλυκότητας, την ευρύτερη προώθηση drag προσωπικοτήτων, όπως με σειρές στο Netflix (Pose, RuPaul’s Drag Race κ.α.), αλλά και στη χώρα μας, όπως στο ριάλιτι μουσικής House of Fame με τη Holly Grace. Κι ενώ ο Thom Browne «σχεδιάζει όμορφα ρούχα για όλους» και ο οίκος Gucci εγκαινιάζει επίσημα τη gender-fluid ενότητά του, τη Gucci MX, ο Valentino μας δείχνει έναν γυμνό άνδρα να κρατά μια «γυναικεία» τσάντα, o Harris Reed «αγωνίζεται για την ομορφιά του fluidity» και στα Madwalk απολαμβάνουμε την εντυπωσιακή παρουσία των Jeff Montana, Adam Khalil και Reject και της drag σχεδιάστριας Daglara.

4 στοιχεία για να εντάξεις θηλυκά στοιχεία στην ανδρική πρότασή σου

Αν θέλεις να οικειοποιηθείς το girly menswear για να το φέρεις στα μέτρα σου, σου προτείνω κάποια στοιχεία με τα οποία μπορείς να πειραματιστείς:

1. Αξεσουάρ: Αν ακόμα το σκέφτεσαι λιγάκι, ξεκίνα με τα αξεσουάρ. Ένα ζευγάρι ροζ γυαλιά, ένα λεοπάρ φουλάρι ή μια κυπαρισσί, για παράδειγμα, τσάντα θα σε βοηθήσουν να κάνεις την αρχή.

2. Χρώματα: Ροζ, μωβ, μπλε, πορτοκαλί και κίτρινο, είτε σε παστέλ είτε σε έντονη απόχρωση, θα σου δώσουν τη δυνατότητα να παίξεις με τα όρια θηλυκότητας κι αρρενωπότητας. Ειδικότερα, μια μονόχρωμη αμφίεση θα έχει ένα πιο ηχηρό αποτέλεσμα.

3. Μοτίβα και υφές: Ο πειραματισμός εδώ μπορεί να ξεκινήσει με τις υφές, π.χ. με ένα δερμάτινο παντελόνι, ή με υλικά όπως το βελούδο και η δαντέλα, τα οποία δίνουν πολλές εναλλακτικές σχεδιασμού και styling (π.χ. δαντέλα κάτω από ένα T-shirt). Οι δυνατότητες για το πόσο σέξι ή εναλλακτικό μπορεί να γίνει ένα ανδρικό look με γυναικείες επιρροές πολλαπλασιάζονται με τα μοτίβα. Φλοράλ, animal print, ρίγες, πουά, πολύχρωμα σχέδια, όλα μπορούν να συμβάλλουν σε ένα μεγάλο εύρος ανδρικών στιλιστικών ή σχεδιαστικών προτάσεων.

4. Σιλουέτα: Ανάλογα με το αποτέλεσμα που θέλεις να πετύχεις, μπορείς να πειραματιστείς. Για παράδειγμα, με μια ζώνη που θα φορέσεις ψηλότερα από ό,τι συνηθίζεται, δηλαδή στη μέση, για να τονίσεις μια σιλουέτα τύπου Χ. Μια άλλη ιδέα είναι, αν θέλεις να τονίσεις το πάνω μέρος του σώματός σου, να φορέσεις ένα σακάκι με έντονους ώμους σε συνδυασμό με ένα κολιέ ή μια αλυσίδα. Ή ακόμα και με μια λεπτή πέρλα, που όπως είδαμε είναι η απόλυτη πρόταση για φέτος.

Αν ψάχνεις ένα σχετικό κενό στην αγορά της Ελλάδας, δες εδώ!

Ενώ για έναν μικρόσωμο άνδρα που αναζητά πιο θηλυκές γραμμές είναι σχετικά εύκολο να βρει επιλογές που τον ευχαριστούν στα ρούχα όπως με ενημέρωσε ο φίλος Δ. Νικολαΐδης, ο μέσος άνδρας στην Ελλάδα που επιθυμεί όχι απλά μια θηλυκή παρέμβαση αλλά ένα αμιγώς θηλυκό look, όπως πχ. οι crossdresser, οι transgender και οι drag queens, δεν διαθέτουν στην Ελλάδα σχεδόν καμία επιλογή.

Ειδικότερα, όπως με πληροφόρησε η ειδική σύμβουλός μου επί του θέματος drag queen DouKISSa, την οποία ευχαριστώ ιδιαιτέρως, τα σχετικά κενά στην αγορά είναι τεράστια. Ξεκινώντας από τα παπούτσια, οποιοσδήποτε φορά νούμερο άνω του 41, ως είθισται για αρκετούς άνδρες, η ποικιλία σχεδίων, ειδικά όσον αφορά τα ψηλοτάκουνα, είναι ιδιαιτέρως περιορισμένη και σε πιο τσιμπημένες τιμές. Κάποιοι επαγγελματίες παρέχουν τη δυνατότητα παραγωγής σχεδίων κατά παραγγελία, ωστόσο πάλι τα προβλήματα τιμής, νούμερων και ποικιλίας παραμένουν. Τα παραπάνω επιβεβαίωσε και ένας crossdresser φίλος που είχε τη διάθεση να μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες μαζί μου διατηρώντας την ανωνυμία του.

Όσον αφορά τα ρούχα, οι δυσκολίες είναι πάλι οι ίδιες, με κάποια παραπάνω εμπόδια για τους crossdresser, οι οποίοι συχνά, λόγω της εχεμύθειας που συχνότερα προτιμούν, δεν μπορούν να μπουν σε κάποιο κατάστημα και να δοκιμάσουν τα ρούχα με φυσική παρουσία. Πέρα από το θέμα της εχεμύθειας ωστόσο, το οποίο κάποιος επαγγελματίας που ενδιαφέρεται να επενδύσει θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη, τα άτομα αυτά χρειάζονται πιο εύκολα προσαρμόσιμα ρούχα, με μεγαλύτερη ευελιξία μεγεθών για να καλύπτονται οι πιθανές αστοχίες των μεγεθών που χρησιμοποιούνται συνήθως. Επίσης, ακριβώς λόγω της σιλουέτας που διαφέρει, όχι μόνο από εκείνη της κλασικής γυναικείας αλλά και από άνδρα σε άνδρα, χρειάζεται να είναι ρούχα με καλές ραφές και ανθεκτικά υφάσματα, ώστε να προσαρμόζονται αναλόγως με ευκολία.

Συνδυαστικά μπορεί κάποιος να επενδύσει σε περούκες καλής ποιότητας  με lace front, στις οποίες το αποτέλεσμα είναι ίδιο με τα φυσικά μαλλιά, καθώς φαίνεται η κάθε τρίχα να ξεκινά από τη ρίζα της, οπού και πάλι παρατηρείται περιορισμός σε ποικιλία καθώς και ιδιαίτερα μεγάλες τιμές στην Ελλάδα. Κάτι ακόμα που θα μπορούσε να προσφέρει κάποιος ενδιαφερόμενος σε αυτό το κοινό είναι υπηρεσίες μακιγιάζ, πέρα από σχετικά προϊόντα, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις, ειδικότερα οι crossdresser, δεν έχουν τη σχετική εξοικείωση αλλά θέλουν να μακιγιαριστούν. Τέλος τα εσώρουχα αποτελούν ένα επίσης καυτό θέμα, διότι τα σέξι είναι συνήθως μικρά σε νούμερα, ενώ οι ανάγκες σε σουτιέν απαιτούν μεγάλο εύρος στην πλάτη αλλά μικρά νούμερα σε cup. 

Προς το παρόν τα άτομα που χρειάζονται όλα τα παραπάνω στρέφονται κυρίως σε καταστήματα του εξωτερικού, όπου, όπως είναι λογικό, δυσκολεύονται να ελέγξουν τα νούμερα, τις υφές και την ποιότητα των  προϊόντων που παραγγέλνουν, ενώ συνήθως περιμένουν να τα λάβουν παραπάνω από έναν μήνα. Οι drag, λόγω και των εντυπωσιακών εμφανίσεων, μπορεί ούτως ή άλλως να ράβουν κάποια ρούχα, ενώ τα άτομα που καταφεύγουν σε διαθέσιμα προϊόντα, εξυπηρετούνται με μεγάλα νούμερα, τα οποία μπορεί μεν να καλύπτουν τις ανάγκες της ανδρικής πλάτης, αλλά δεν δίνουν την αίσθηση μιας λεπτής μέσης ή μιας κομψής σιλουέτας, καθώς προορίζονται για γυναικεία σώματα των αντίστοιχων μεγεθών. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι μια τέτοια επένδυση μπορεί να εξυπηρετήσει επίσης άνδρες του θεάτρου και μεγαλόσωμες γυναίκες.

H Carrie θα το ξανασκεφτόταν σήμερα;

Ενδεχομένως να αργήσουμε να δούμε μια γόβα σε ανδρικό πόδι να βαδίζει ανέμελα τη Σταδίου για να πάει στο γραφείο. Ωστόσο οι gender-fluid προσεγγίσεις είναι ήδη εδώ για την ευρύτερη αγορά, ενώ υπάρχει ένα ιδιαιτέρως πρόσφορο περιβάλλον στη χώρα για μια εξειδικευμένη ομάδων πελατών που εναγωνίως ζητά όμορφα, ποιοτικά και οικονομικά προϊόντα. Μήπως αυτή η ενδιαφέρουσα πρόταση είναι για σένα;

beautymagic.gr | 06/2021